22 Şubat 2009 Pazar

Ne kadar zarar vermişim sana meğer…
Nasıl değiştirmişim seni.
Oysa hiç böyle düşünmemiştim.
Kimseye zarar vermek istemem ben.
Kimseyi olduğundan farklı bir hala getirmek istemem.

Ama öyle oldu işte.
Demek ki gitmelerin zamanı şimdi...
Çocukluğuna sığınır atlatırsın bu acıyı.
Ne sevişmelerimiz kalır aklında ne sevda sözlerimiz.
Rahat değilim diyordun ya rahat ol artık.
Gülüşlerini saklaman için bir neden kalmadı.
Tedirginliğinin sebebi de kalktı ortadan…
Gidiyor musun diye sorma bana. Gönderen sensin.
Ne terk etmeyi istedim seni,

Ne de daha yaşamadığımız bu aşkı toprağa gömmeyi..
Senin kadar öfkeliyim bende senin kadar endişeli
Bir dokunuşunla bin kenti yıkacak güç verirdin bana,

Ama inandıramadım seni.
Sen sorgularken beni kafanda

Ben gözlerinin içine bakıyordum kuşkuyla.!
Bir tek sözün bağlardı beni sana,

Oysa sen hep susmanın koynunda…