22 Şubat 2009 Pazar

Ne kadar zarar vermişim sana meğer…
Nasıl değiştirmişim seni.
Oysa hiç böyle düşünmemiştim.
Kimseye zarar vermek istemem ben.
Kimseyi olduğundan farklı bir hala getirmek istemem.

Ama öyle oldu işte.
Demek ki gitmelerin zamanı şimdi...
Çocukluğuna sığınır atlatırsın bu acıyı.
Ne sevişmelerimiz kalır aklında ne sevda sözlerimiz.
Rahat değilim diyordun ya rahat ol artık.
Gülüşlerini saklaman için bir neden kalmadı.
Tedirginliğinin sebebi de kalktı ortadan…
Gidiyor musun diye sorma bana. Gönderen sensin.
Ne terk etmeyi istedim seni,

Ne de daha yaşamadığımız bu aşkı toprağa gömmeyi..
Senin kadar öfkeliyim bende senin kadar endişeli
Bir dokunuşunla bin kenti yıkacak güç verirdin bana,

Ama inandıramadım seni.
Sen sorgularken beni kafanda

Ben gözlerinin içine bakıyordum kuşkuyla.!
Bir tek sözün bağlardı beni sana,

Oysa sen hep susmanın koynunda…

4 Yorum:

Anonymous Adsız dedi ki...

çok çok çok güzell

1 Mart 2009 01:58  
Blogger birdilimhayat.blogspot.com dedi ki...

teşekkür ederim...

7 Mart 2009 05:33  
Anonymous Adsız dedi ki...

Cok begendim cok Guzel. insan birini cikarinca hayatindan rahatlamis hissediyor kendini sonrasinda bi bakiyorsunku birbirine dolasan yun yumaklari gibidolasmissin kendine.
Diretiyorsun inat ediyorsun o olmadanda yaparim diyorsun ama bi bakiyorsunki meger hayatindaki tum eylemler sirf inat ugruna bile olsa onun icin yapiyorsun :(

26 Nisan 2009 15:07  
Blogger birdilimhayat.blogspot.com dedi ki...

eğer yaşadığın şeylerde bir vijdan muhasebesi yapıyosan evet dediğin doğru gönlün kalbin rahat etmiyor inat uğruna nelerden vazgeçebiliyosun.
ama bazen de sevmek yaşanan ve yşatılan herşey güsel oluyo en kötüsü bir daha aynı duyguları hissedememek arayıp ta bulamamak
deli gibi sevmekte sevilmekte güzel.. yorumunuz için teşk ederim

27 Nisan 2009 05:51  

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa