Yine içimde garip duygular,gelgitler var.yine içimde ki gece yasa boğulmuş.hayatın acımasız yükleri omzuma binmek için sabırsız bekliyor,bense daha başlamadan hazırlıksızım.
Yüreğim yangın yeri dokunsalar ağlayacak denir ya tam o noktadayım.biri elini uzatsa sımsıkı tutsa ve ne olursa olsun bırakmayacağım seni dese gönlüme bir ferahlık düşse..
İnsan zamanla nelere alışıyor.zaman değimli en büyük deva işte bende onun gelmesini bekliyorum.sevgimi,sevdiğimi,aşkımı kurtarmaya çalışmadan hiçbir çaba harcamandan öylece bekliyorum.Belki ikinci sahibi kurtarır diye ama o gözlerini öyle kapatmış ki ortada bir aşk var mı onu bile göremiyor.
Yemek yerken,insanlarla konuşurken aklımın bir köşesinde acabalar dolaşıyor ve hızla beynimi kemiriyor.acaba bundan sonra ne olacak,ne diyecek,ne yapacak, belki o mışıl mışıl uyurken ve bir an bile aklından geçirmezken ben daha yastığa başımı koymadan onla ilgili hayaller kuracağım diye erkenden yatağıma yatıp yastığıma sarılcam olmadık düşler olmadık hayaller ve rüyalar sonu olmayan olmayacak bir sürü öyküler yaratıcam ikimizden.
Sonra nolcak biliyomusun ben seni değil hayalimdeki seni sevicem onu özleyeceğim.sende onu bulamayınca hayal kırıklığına uğrayacağım.onu bulmak ona ulaşmak için çok çaba sarf edicem ama ne çare…
Beni peşinden sürükleyip götürcek…
Nereye biyomusun ???