2 Mart 2008 Pazar

Bazen rast gele dinlenen bir şiir;O anda insanın içini yakarmış.Aslında sen o şiiri dinlediğinde sana ait bir şeyler bulamasan da ne gariptir ki için acır, gözlerin dolar ,yüreğin haykırırmış;Düşünürmüş insan neden dermiş neden bu kadar etkilendim ben bu şiirden ??
Bana ait ne var ki içinde? Neyi anlatıyor bana ?Ne söylemek istiyor ? işte ozaman ne demek istediğini anlamadığın şiir!!Bir gün çıka gelirmiş karşına.Sana ne anlatmak istediğini yaşayınca anlarmışsın.Peki ya

O anı yaşamak mı zor? Yoksa şiiri çözmek mi???


Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felaketim olurdu, ağlardım
Ne vakit Maçka'dan geçsem
Limanda hep gemiler olurdu
Ağaçlar kuş gibi gülerdi
Sessizce bir cigara yakardın
Parmaklarımın ucunu yakardın
Kirpiklerini eğerdin, bakardın
Üşürdüm, içim ürperirdi
Felaketim olurdu, ağlardım
Akşamlar bir roman gibi biterdi
Jezabel kan içinde yatardı
Limandan bir gemi giderdi
Sen kalkıp ona giderdin
Benzin mum gibi giderdin
Sabaha kadar kalırdın
Hayırsızın biriydi fikrimce
Güldü mü cenazeye benzerdi
Hele seni kollarına aldı mı Felaketim olurdu, ağlardım
Atilla İLHAN

0 Yorum:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa